Büyüyünce Anlayacaksın..
Koşup oynayacaksın,
Çocuklunğun tadını çıkaracak, Arkadaşlık nedir, öğreneceksin, Kimi dost olarak baki kalacak hayatında.. Kimisi ise mazide, bir hatıra.. Çoğunun ismini, cismini unutacaksın.. Silik, anılarda anımsadığın belli, belirsiz.. Rast geleceksin kiminin suretine, Maziden arda kalan, Fotoğraf karelerinde, sadece.. Yarınlara taşıyacaksın, farkında olmadan Geride bıraktıklarını.. Kimi zaman, çok güçlü hissedeceksin kendini.. Sanki her şeyi başarabilirsin gibi, bir hisle, Omuzlanacaksın, kendinden büyük hayalleri.. Başardıkların kadar, tökezlediklerin de olacak.. Olacak elbet, olmak zorunda.. Çünkü, yorgunluk nedir, Onu da, öğreneceksin.. Hatalar da, doğrular da yapacaksın, Hayatı sorgulayacak, Ağlayacak, güleceksin.. Gün gelecek, Kimine bilmeden, Kimine ise, bilerek umut olacaksın.. Gülmenin güzelliğini fark edecek, Ne olursa olsun, hayatta ... Hayata gülümseye bilmenin sırrının, Senin, olaylara bakış açından geçtiğini, Kavrayacaksın.. Canın yandıkça, olgunlaşacak.. Olgunlaştıkça, daha çok insan olacaksın.. Kendine ufak mutluluklar yaratmanın, Formülünü bulup, Bir zamanlar, dert ettigin şeylerin, Ne kadar da, gereksiz, oluşunu göreceksin.. Anı yaşamayı ihmal etme sakın, Geçen hergün, ne demek istenildiğini Yavaş, yavaş sezeceksin.. Hiçbir şey için, acele etme ! Çünkü ! Bu şiiri bile, okuduğun için değil, Bu şiiri ancak, Büyüdüğünde Anlayacaksın.. Yazan: Gönül Cesli |
Lakin bu yolda düşmete var kalkmakta güzel dizelerdi kutlarım