Oyunun Galibi Sensin
Sevişlerimdir benim saçımı ağartıp yaşımı olduğundan büyük gösteren....
Depremler oluyor yüreğimde Her sarsılışta kırılıyor gecenin feri gözlerimde Kendini aşan bir tebessümün gölgesinde sabahlıyorum Her yanı m enkaz Her yanımı kaplayan büyük toz bulutları Semayı etkisine alan o kızıl gökyüzü Nasılda korku salıyor yüzlerın rengine Soluk benizli insanlar kol geziyor Hepsinin nutku tutulmuş Boğazı sızlaya sızlaya bağıranlar ``Heyhat`` çığlıkları beyin hücrelerime yankı yapıyor İşte böyle başlıyor aklımın yüreğimle oynaması Korkma ipin ucu sen de Yanıyor içimden geçerken bıraktığın ayak izleri Talihsiz savrulan kuru yaprağın Üzerine basıldığında çıkarttığı ses gibi Esiyor ateşime yokluğunun rüzgarı İyice alevleniyor Yanıyor aynaya küskün yüzüm Üfleyeceğin her nefese muhtaç büzüşen tenimin yardıma koşan zerreleri Öylesine muhtaç ki sana Çok geçmeden yanık enkazdan fazlası olmayacak Ruhum, bedenim, kimsesizliğim Ve seni tahtına şehzade yapan kalbim Soranım olmaz korkma At hadi Yakar top sen de Nasılda yağmur yağıyor Şehrimin kanalizasyonları taştı Boğulmakla yüzyüze olan küçük hayvanatlar Kendilerinden bahseden masallara tutunuyor Adım atamıyor korkuyorum Kürek çekmek için hayata ve azgın sularına Yürek gerek yürek Ama sen Yorgun düş gelme Çünkü benim yüreğim sen de Korkuyorum gelme Boğulur sen de unuttuklarım Devam hadi elim sen de Nasılda fırtına var Limanlar Nasılda boğuşuyor dalgalarla Hani Demir alan gemiye yüklemiştik kursağında otururken hayatı Dilekler dilemiştik Zeytin ağacı gölgesinde Sahilinde umut kiralamıştık hasretin Bitmeyen uzakları yakın etmek için sözleşmiştik unuttunmu Öpemediğim kirpilerin uçuşuyor Saçlarına yuva yapmış beyazlar Kısık sesin öksürüyor Gözlerinin yeşili kıskandırıyor güneşi Hasetinden çatlıyor bulutlar Nasılda şimşek çakıyorlar Korkma hala mendil sen de Öfkelenme sevdiğim aklımın kalbime oyunu bunlar Sensizlik oyunu Galibisin, mağlup oluşumun Oysa ki şiirlerle oyun oynamayacaktım bugün bak! Yine galip sen sin... zєץиєp є¢є єяєи |