Kaçak Çay Tadında Yaşıyorum Seni
Gözlerinde yitirdim tüm benliğimi
Kalmadı bende bir ben daha Sensizim, kimsesizim Artık bir hiçim Seninle buluşacağım zamana kadar Hayallerimi koyup bir sandığa Kendi karanlığımada yaşıyorum Parmak arası yanıklarımla yad ederken seni İçtiğim sigaraların dumanında boğuluyorum Senli düşüncelerim arşa yükselirken Ben sensizliğinde ölüyorum Hani elimi uzatsam Bir elif miktarı kadar yakınsın Değdi değecek Sonra İçimin içine ekiyorum seni Büyüdükçe büyüyorsun Çok sevdiğim karanlığım bile senden yana Engel olamıyorum kendime Ve aklıma gelen sende Kahve gözlerinde yitirdiğim benliğimi arıyorum Kendimi, adamlığımı Bulamıyorum Ne yapsam senden ayrılamamıyorum Üzerime sinmiş kokun Çıkmıyorsun aklımdan Gözlerim gözlerine iltica etmişken Kaçak çay tadında yaşıyorum seni İçten içe... |