SEN GİTTİN YA ( Açelya 2)SEN GİTTİN YA Hani sen küsüp gittin ya Açelya, Öyle sessiz, kimsesizce. Çekip ellerini benden. Mevsimler ötesine... *** Kalanlar durur mu hiç. Nem varsa sana ait Düştü peşine telaş içinde. ve Koşarken çığlık çığlığa Çığ düştü üzerime. kaldım altında. Lal oldu dilim. İyi değilim. Sihirli bir iğneyle, Yırtıklarını dikiyorum yüreğimin... *** Sen gittin ya Açelya, Yarım kalmış bir masalın adsız kahramanının, Resmini çiziyorum ezberime. Baktım ışığı da sönmüş gözlerimin Bağışladım ateş böceklerine. Her şeyi yakıp kül eden bu sessizlikte Gölgesiyle oynayan bir çocuk gibi, Atıyorum düşlerimi içimdeki dehlize. *** Sen gittin ya, Sırtlayıp hüzünleri iç göçlerime Mülteci yazıldım mutsuzlar ülkesine Sanki su içinde çürüyor zaman Uykular düşman yüreğim, Sıtma nöbetlerinde, Bir kısır döngüdeyim. Ve ayaza durmuş tüm şiirlerin Kitapsız ,katıksız şairiyim. *** Sen gittin gideli Açelya, Hasret yapıştı canıma ... Akıtıyor zehrini Oluk oluk kanıma . *** Söylesene Açelya, Senin gittiğin yerde Mevsim hala bahar mı Orada da yalnızlık Kalabalığı yutar mı... Yok oluş sendromları var oluşu boğar mı.. Güneş yine de doğar mı Martısı giden deniz Dalga dalga ağlar mı ... *** Söylesene Açelya. Senin gittiğin yerde Sevgisiz hayat var mı.. Aşk duygusal illüzyon, Sevmek bir ütopya mı.. MELAHAT ÇETİNKAYA |
SEN GİTTİN
Ne mutluluk şarkıları
söylüyorum artık
Ne de yazıyorum
Sadece ağlıyorum.
Gidişin keder
Gidişin ıstırap
Gidişin ayrılıktı.
Sensiz yaşanır mı birtanem
Yaşanır mı bu hayat
Çekilir mi bu çile
Sen oldukça düşlerimde.
Seni unutmadım
Özlemlerim dağ dağ
Deniz deniz büyüdü
Şaha kalktı köpürdü
Senli özlemlerde
Defalarca öldüm.