Yaşayamadığım seni arıyorum
Yokluğunda sarıldığım tek şey Dilimden anlayan yalnızlığım Remziye ÇELİK
Susturduğun yüreğimi seriyorum Yasakladığın şehrin kaldırımlarına Ve üzerinden binlerce aşka küs adımlar geçiyor Yıkılmış bir ben daha infaz ediyor umutlarını Artık ne gözlerim takılıyor ufuktaki gözlerine Nede bir aşk şarkısı acıtıyor içimi Kavuşamayan ellerimiz birer kızıl hançeri aratmazken Kabullenmek zorda olsa da yıllar önce ayrılmıştık biz Gözlerimizden oklar fırlarken Birer yay gibiydi kirpiklerimiz Gidişin ayrı Yokluğun tam on ikiden vurduğu anlardayım Bilirim ki özlüyorum Bir sen daha geçmez derinlerimden Yinede sızıyorum tenimde bıraktığın hazanın kokusuyla İçten içe erirken hükmedemediğim yokluğuna sesleniyorum Dalından koparılmış hayatım Dudağı çatlayan kızgın bir çöl gibi Uçsuz bucaksız bir denizin gözlerinde Teninin rengini işleyen ellerime küsüyorum Ruhumu kaplayan yalnızlık ile savaşıyor Her mevsimin İklimlerinde kanıyorum Gün doğmayan yanımdan düşer dağılırsam Yalandan olsa da acıyan yanımdan tutar mısın ? Remziye ÇELİK 12-01-2014 |
" Yokluğunda sarıldığım tek şey Dilimden anlayan yalnızlığım..." Remziye ÇELİK
GÜNAYDIN GÖNÜL DOSTU İNSAN ;
ŞİİRDE VERİLMEK İSTENİLENİN ÖZETİYDİ SANKİ BU SÖZ..DUYGU YOĞUNLUĞU VARDI.. GÜZEL VE ANLAMLIYDI ...YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN..YÜREKTEN KUTLARIM ..EMEĞİNİZE SAĞLIK .
SELAM VE SAYGIMLA