Çöplük
Nefret ve öfkemden oluşan kaldırım;
Duvarlara, sınırlara, çitlere saldırım, Tesir etmiyor dizelerden oluşan; ilaçlarım, Geçmiyor karın ağrım, İplerim tutmuyor, Düşüncelerim susmuyor; zincirlerle bağladığım. Sefaletimin içindeki zulüm, Ruhumun şehirlerinde ölüm, Ve hayatımın hangi noktası dönüm, Hayatımın hangi kıtası benim. Aynalarım kırık; kızgınım, Yanmış sıfatım, yanılmış gözüm, Kor’um bakışlarda, közüm, İşin aslı; toprağım, kilim, Kilden bir heykelim, Bir kile göre çok zalim, Ne cahil nede alim, Tozlar kalkmış yine; Toz oturmuş beynime, Bu çöplüklerden hangisi benim! |