Aklın Sürgün Hali
hafif aralanmış bir perde
ve yollara devrilmiş bakışlar... kadraja düşen manzara elleri birbirine yamanmış kaldırımda koşuşturan yüzler yanaklarda sayısız öpücük darbesi dudaklar nasırlı efsunlu bakışlardan doğan gözbebeklerinin büyüyüşü; bu başka bir şey, buraya ait olmayan... yoksa hangi varlık esaret kaftanına bürünüp bu efsunlu zindanın zincirlisi olur yoksa hangi irade özlemiyle uyanır esiri olduğunun hangi kalbin ritmi bozulur bir sıradan bakışla... buralı olmayan ama burayı terketmeyen bir şey ölçümü imkansız bir güç soyutluğun çıplaklığı tenler farklı, isimler muhtelif, yol aynı yol... kimi sürünerek, kimi koşarak, kiminde beyaz atı varış yeri aynı... buralı olmayan bir yol ve buraya ait yolcular... herkesi kabullenen herkesi sırtlayan bir binek... hafif aralanmış perde, yollara devrilmiş bakışlar, kaldırımda koşuşturan yüzler... ışığı değen bu manzaranın alfabesi üç harf; a, ş, k... Attilâ Edri |