YER YER
Bir damlayla düşer, ana rahmine
Türlü mantar gibi, çıkar insanlar Bir bakarsın sürgün, sürer dal olur Gözünü dünyaya, diker insanlar Bir yaşında, ilk sözünü duyurur Beş yaşında, iyi/kötü ayırır On yaşında, okumaya bayılır Bilgi tohumunu, eker insanlar On beşinde aklı, gelir başına Yirmisinde akıl, ermez işine Yirmi beşte başlar, kendi düşüne Başını yuvaya, sokar insanlar Otuzunda, dizğin yemiş at olur Otuz beşte, bilgileri kat olur Kırk deyince, her yediği et olur Kendi dertlerine, bakar insanlar Kırk beşinde, dağarcığın doldurur Ellisinde, ahvalini bildirir Elli beşte, ahret için yeldirir Artık yaşamaktan, bıkar insanlar Altmışında, kara kara düşünür Altmış beşte, beden yorgun aşınır Yetmişinde, uyuz gibi kaşınır Yalnızlık çırasın, yakar insanlar Sekseninde, oğlun/kızın unutur Seksen beşte, bahar/yazın unutur Doksanında, kendi yüzün unutur Doksan beşte gayri, çöker insanlar Kefen ile suyu, hazırdır gayri Yüz yaşa girmeye, kalmazki hayrı Bir geriye baksa, yok olmuş seyri O kara toprağa, akar insanlar... Leylâ Yıldırım (Leylican) |
Yüz yaşa girmeye, kalmazki hayrı
Bir geriye baksa, yok olmuş seyri
O kara toprağa, akar insanlar...
hayırlı geceler çok güzel ve içten bir paylaşım diyor gönülden kutluyorum sevgilerimle