Çocuk...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Anladım Ki ; Karşıdan Karşıya Geçerken, Beni unuttun Bu hayatta
Şimdi hep ’’Sensizlik’leri Oynarım Kalp Kırıklarıyla, ’’Canım ’’ Demek Ne Kadar GüzeL Bir Kelimeydi... Öyle İnsanın İcinde... Canı Var....ken Anı’ varken Anılar Var....Ken ’’Cansız’’ Kalmak Ne kadar Da Zormuş Meğer...
Kimsesizliğin bakışlarına vurmuş
Kan kırmızısı gözlerinde dokundum sana Bu gece İçinden kaçmak istediğin bütün acılar Yağmur misali doldururken yüreğini Gözlerim sana ağladı Çocuk!... Tutunacak bir dal arayan Yüregi zeytin dalına tutunmuş Acı özlem kokan yaprak misali titreyen çocuk Zeytin karası o nemli gözlerinde Kaç bilinmedik suretlerde Kaç bilinmedik adreslerde arandı Kimliksiz bakılan yüzüne... Söylediğim her cümlede... Yazdıgım her gecem’de sen d’üşüyorsun Yorgun yüreğime Yazdığım her kelimeye seni diziyorum Dizdiğim her cümleyi sana yakıyorum Yaktıgım her sayfadan d’üşüyorsun Sen diye başladığım her şiir’imde Harflerim boğum boğum toprağa boğuluyor Şimdi bir akşam üstü demleniyorum sana Kahve kaşıklarıyla Kesik uçlu bir ezgiye baş yaslamış Çıkarıyorum ömrümün tutarını birer birer ...Ve Sen kumral çocuk! Penceresi açık olan yortu günlerimde Hasretle seyrettiğim Ne hissettiriyor sana bu yalnızlık Kimsesiz olmak, şehrin kalabalıklarında Yapa yanlız, tanınmaz olmak Sürekli kahır olmak Aglıyor dudagımdan dökülen sen harflerim Adını koyamadığım masumluguna Gel ki masum çocuk, Beni varlıgınla karanlığın girdabında ’Yok’ olmaktan kurtar Kurtarki aydınlansın sen dolu sayfalarım ’Sen’gözleri yagmur yüklü Esmer Çocuk.... Sakın korkma sana uzanan bu elden Sana söz veriyorum her gün sımsıcak güneş kokacak Işıldayan saçlarında Şimdi, Gel Ne olursun gel Allah aşkına gel Tek yoldaşım Acılarınla gel... Yüreğimde yanan alevsiz acım Yürek sızım Gel, bütün düşmanlığınla gel Yeterki gel Geri gel Bana benimle gel Ne olursun ... Meltem KINIC & Mahmut ÖZTÜRK |
sararıp solan bahar yeniden yeşile boyansın
yüreğime dökülen ateşler sönsün
kirpiğimde bıraktığın denizler soluklansın
masumiyetinle boyansız boyasız gönül haneleri
ve çiz şafağı gözlerime
martılar uçuşsun
güneş başka türlü parıldasın
gelki
bitmek bilmeyen özlemler son bulsun
çiçek çiçek açsın sol yanım
kimsesizliğini soyun çocuk
minicik ellerinle içir sevgiyi insanlara
tertemiz bulutlar ek gök kubbeye
öyle uzak durma
bırakıpta gitme çocuk
gelki
ben masmavi bir sabaha salayım gülüşlerimi
gelki
özlem
ben
sen
biz çocuk....
eli öpülesi güzel paylaşıma teşekkürler
saygılarımla