Yarım Kaldı'm
--Bir Sabah Ezanıyla Beraber Başladı Yorgun Yüreğimin Sancıları…
Bu Kaçıncı Gece’mde Sen Diyerek Alev Alev Yandığım… Bu kaçıncı şiirim de Damla Damla, Sana Döküldüğüm Bu Kaçıncı Kalem dir Kırdığım Senli Sayfaların üzerine Gidişinde…. Yarım Kaldı sevdaya Dillenen Türkülerimiz Şimdi, Harf Harf Yanarken Sana Yarım KaLan Anılara Sarılıyorum… Yüreğimin Suskunluğuyla --Sana yazılan her mısram Ayrı Aglıyor şimdi Sana olan hasretime mi Sızlansam…. Yoksa Yokluğunla Geçen Gece’yemi Gömülsem Harabeye Dönmüş Bir Şehrin, Yığıntısı Gibiyim Şimdi …Ve Sensiz Noktası Konmamış Bir Şarkının Anlamsız bestesiyim Oysa, tutunacağım tek Dal… Sığınacağım Tek Limandın Sen Ey..Kadın!... Yüregimde, Sana Dökülücek Binlerce Harf Büyüttürken Yarım KaLan Türkümüze Sesleneceğim, Seni Bana Getirsin Diye Müptelası Olduğum ‘Gözlerinde’ Olmak Varken… Kendinde Kaybettiğin Beni, Şehrin’in Issız Sokaklarına Sor!... Esen Yelle Sor sen... ben.. Yani... biz... İnsanlığın Takvim yapraklarına aykırı zamanlarda Yaşadık Bizi Şimdi, Sensizliğin en vurgun ve hüsran saatlerindeyim Yalnızlık çökerken Bedenime... içimde masmavi olan Bir ’KADIN’ın resmini cizerken Hesapsızca Kayboluyorum kıyısı olmayan Bu Aşkın Derinliklerinde... Sen Yoksun Aslında !... Ama, Ben Seni Her An Yüreğimde Tırmalarcasına Yaşıyorum. Dilimin Dönebildiğince Yazıyorum Kader’imizin Kulaklarına Bu Kaçınci şiir’de Beni Dar Ağacına Götürdüğün? ...Ve Şimdi Gidiyorum Say ki; Biz Duyulmamış Bir Efsaneyiz Say ki; Zulamda Sır Gibi Sakladığım...Biz-i Say ki; Bir Ölüm Boylu Boyuna uzandı Mezara.... Mahmut Öztürk |