SUSKUN PRENSES-2-
Ey aklı feza, çehresi nur
Gönlü, her daim huzur Giriver gönlüme ne olur Güneş; aşk-ı tulu etmeden. Bulunur sende hep vefa Görülmez fıtratında cefa Salarsın sen kalplere safa Aydınlık; zulme gebeyken. Serdim zihnimi alem-i cihana Düştü sevdam, dipsiz kuyuya Selam ettim senden Leyla’ya Mecnun; benden gitmeden. Eserken poyrazdan rüzgâr Yön değiştirdi kıldı karar Öyle ki; tozu toprağa katar İkliminde; sevdayı ararken. Çatlayacak kalbim, nerdesin Bir asır oldu, gelmez misin? Kalbin ritmi bozuk, değersin Ecel; kapıyı çalıp kaçarken. Doğumunla verilmiş; zarafet Sadakat, değişmez bir namzet Haydi; sinemi selamınla titret Kalemim; kâğıda küsmeden. Coşkun pınar gibidir sözün Eritmeye kadir demiri özün Mangalda yürek yakar közün Şu Kıtmir sensizlikten ölmeden. Murat AYDIN OnYeDiAraLıkİkiBinOnÜç |
ben de yazabilsem dediğim şiirlerden