SÖNMEYEN IŞIĞIM

Bir daldan diğer dala uçuşur kelebekler
Kekik kokuları, lavanta kokuları
Sarar dört bir yanı
Uyanır mevsim uyanır aydınlık
Gülümsemeler dolaşır yüzlerde

zaman güneşin gülümsediği
gölgenin hüküm sürdüğü andır.

zaman yakıcı bir yaz mevsimine doğru sürüklendiği
duygularımızın avuçlarımıza yanık kokusu gibi döküldüğü
estikçe rüzgar her dalgasında seni getirdiği andır

Erciyes’ in Alidağı’na süzüldüğü
Nazlı nazlı nazar eylediği
Her bir göz kırpmasında umutlarımın yeşerdiği
Nefeslerden içer girdiğin mevsimdir bu mevsim

desem ki

“bana gel artık, bırak inadı çektim cezamı
insaf eyle dahası bana revamı”

sen benim söylenmemiş sözüm,
betimlenmemiş duygularımsın
sen benim yanan ruhumdan hatıra kalan ateşim
sönmeyen ışığımsın

Süleyman KARACABEY



(Anlık Duygular’dan)