Gönül
GÖNÜL
Gönül daim yücelerde gezersin Beğenmediğine dudak bükersin, Rüzgar misali her yerde esersin. Neyleyim gönül neyleyim seni ben. Riya da,kibir de sende bilirsin, Olduğun gibi değil rol edersin, Umduğunu bulmaz isen küsersin, Neyleyim gönül neyleyim seni ben Gördüğün her çiçekte bal ararsın Her gördüğüne meyleder kanarsın, Kendinin közünde kendin yanarsın Neyleyim gönül neyleyim seni ben. Laftan anlamazsın söylesem boşa, vara koşarsın gelmezsin hiç boşa Bahara yar olur, konmazsın kışa, Neyleyim gönül neyleyim seni ben. Kandım herkesin sözüne bilmeden Gülmekti muradım ecel gelmeden Gider Azâbi göz yaşın silmeden Neyleyim gönül neyleyim seni ben. Süleyman KARACABEY |
Şiirde uzunca detaylı anlatm ve açıklamalar çok güzel taktim edilmiş…
Okuyarak haz duydum...
..................................... Saygı ve selamlar..