Sözlerin
Her biri bir mevsim doğurdu yürekte
Güneş bir başka doğdu gönül dünyama
Sıcaklığı vururken tenim üstüne
Damla damla eridi senli duygularım
Göl göl oldu göz pınarlarım
Aktı yüzümdeki çizgilerden
Irmaklar bile kıskandı berraklığını
Sevgiydi…. Aşk tı.. Dizem di

Daraldığını biliyorum
Hava almak için çıktığın bahçende
Gizliden gizliye ağladığını gördüm
Güller açan çehrende
Allı pembeli umutsuzluklar vardı
İllaki rengi sarıydı düşüncelerinin
Ah Dizem dayanamam
Gergefe çekilen sevdanın
Avuçlarına sığmayışına
Ve bedene
Ve odaya
Ve yüreğe büyük gelmesine
Razı olamam..Dizem

Şimdi diyorsun ki;
Nasıl bir beladır bu bendeki
Ne menem şeydir
Dar yolların kasisinde ilerlemek nede zor
Önüm kuyu arkam kuyu
Nasıl sobelerim
Saklanan aşkı… sevdayı

Ya ben
Farklı değilim senden
Önüm yalçın dağ
Arkam çukur…
Sağım solum zindan
Hangi yöne dönsem bin bir girdap
Girdiğim yol nereye çıkar
Sana ulaşılacak yol hangisidir bilsem…
Diz üstü sürünür
Aydınlığa tırnakla tünel kazardım
O tünel ki sonu
Aşk…. Sevda ve sen Dizem

Ağlama dizem…
Ben senin yokluğunu bile cennet bildim
Ruhun ruhumla bir bütünken
Varsın dünya cehennem olsun umurumda değil
Ben seni cehennemde bile sevdim
Ben seni engellerinle sevdim
Ben seni uzaklığınla sevdim
Hep sevdim Dizem hep sevdim
2009-Süleyman KARACABEY
(Dizemli saatlerden bir kesit)