Gözün Aydın
Senden sonra her kahırı
Tattım işte gözün aydın Gönül aşıma zehiri Kattım işte gözün aydın Derdim büyük halim yaman Hasret bir an vermez aman Yokluğunda duman duman Tüttüm işte gözün aydın İmrenirken taşlar bana Şimdi güler kuşlar bana Yak eline sende kına Bittim işte gözün aydın Döndürdün beni küllere Benzettin kuru göllere Kendimi vurdum çöllere Yittim işte gözün aydın Girmem aşkın otağına Yatman artık yatağına Bir gururun batağına Battım işte gözün aydın Derdimi çektim pazara Alan olmadı kazara Diri diri bir mezara Yattım işte gözün aydın Aydurmuş’tum oldum Kerem Şifa bulmaz yaram berem En sonunda gönlü verem Ettim işte gözün aydın Mutlu Aydurmuş |
Saygılarımla...