Karılmış Destemin Son Yüzü
Kimyasalların çevremi sardığı
Kirli ve yılgın sapkınlığım Beni gündüze esir eden Akşamlarımı köleleştiren. Hep bir bahane yatar dururdu Perdeyi aralayınca hücremde Bana karşı, benden uzun Alabildiğine uzak, bakardı. Hiç gözlerimiz kesişmedi onunla Bunun yerine üşümeyi seçtim Belki sokulabilirdi yanıma kadar Yangınları seviyor olabilirdi. Kimseden mahrum bırakmam Sonunda bana verilecek ödülü. Yada ödülü kendime saklayabilir Şuan gülümsememi paylaşabilirim. İkisini de istemiyorum, fakat Mecburum geçmişimle bir savaşa. Kazansam bile kaybedeceğim Parkların kokusunu, ağaçların... Neden bırakamıyorum sigarayı Üstelik kibritim tükenmişken. Çöp poşetlerine sığar kokusu Ciğerim de beş para etmez. Bilincim altında intiharlar, haraçlar Yol kesen saniyelerin uğultusu Eşkalimi gizleyen gölgem, Soğumuş, şekersiz, dünün çayı. İşte bütün varlığım, elimdeki Elimdeki olsalar bir olsa Her biri için özel bir raf Kuracağım renkli huzursuzluğuma. Önümde bir sis, Geceye inme dersen, çıkmam. Bu gün doğmayacaksam, uyanmam. Yorgun, bir kahve için. İçmem. Bahattin BERKDİNÇ |
Günümün sözüydü.
Tebrikler şaire.