sen önce keçilerine mukayet oleyyy koca yürekli yüce dağ sisli gözlerinle bakma öyle dik dik çatma kaşlarını yuvaları bozulur kartalların saçlarına ak düşse de üzülme bilmez misin baharların bile serttir, bakışların gibi üzülme sür gözlerine kır çiçeklerini, eteklerin şenlensin üfür mis kokan kekiklerinin kokusunu üfür ki değsin bulutların nefesine yosunlaşmış sarp kayalıklarından gönder dudak çatlatan soğuk sularını kuruyan pınarlarımız nemlensin göğsünde barındırdığın yüzlerce yaban yaşama sarıl al kuytularına al ki üşümesinler eyyy yalnızım diye sızlanan yüce dağ sen önce keçilerine mukayyet ol aslında yalnız olan bu şehrin kalabalığındaki bizleriz... |