insanillet// . . . her nefes günbegün eksilir zamanla, eksilir illa ezgisinden, felsefesinden, türküsünden, doğurduğu süt pembesi şiirinden, doğduğu arnavut kaldırımlı şehrinden kim istemez öncesl olmayı inandığı sonralarda, mayalandığı sof(r)alarda.. aynaya bakın ya da bakmayın buğusunun dumansı hakiliğinde, "illa ki"liğinde günahsınız vebalinizde sahi ya, cidden kim, ya da kimlersiniz demeyeceğim belli ki inançsız bir ritüelde akla, metaforda da fikre teslimsiniz çok belli ki asla siz "ilke" değilsiniz ilkesizsiniz, kirsiniz müsveddeliğinizde . . bir fidanım ben, bin yaban, bir ormanım bir insanım ben, bin vicdan, bir kadınım, bir adamım milyon kez isyanım sayende ya sen, barışık mısın insan-illet hanende . . . // ilhanaşıcıağustosikibinyirmidört |