Fəlsəfəmdə, bir təmələ söykəndim,
Şair varmı məni başa düşməyə?
Bu bir təlim, od alovun içində,
Dözüm gərək istisində bişməyə,
Şair varmı məni başa düşməyə?

Bu həyata öz baxışım var mənim,
Yol getməyə öz naxışım var mənim,
Kürsülərdən öz çıxışım var mənim,
Hər sözümü çözələyib eşməyə,
Şair varmı məni başa düşməyə?

Insanları dairəyə salıblar,
Üstlərində hər vaxt hakim olublar,
Zaman-zaman düz baxışlar ölüblər,
Idrak lazım sərhədləri aşmağa.
Şair varmı məni başa düşməyə?

Bu dünyanı dəyişməyə yön gərək,
Yeni əba, yeni çuxa, don gərək,
Ölçüləndə, biçiləndə gen gərək,
Geyinəndə canımızdan keçməyə,
Şair varmı məni başa düşməyə?

Ay Coculu, elə bir gün gələcək,
Insan oğlu öz haqqını biəcək,
Taleyimiz üzümüzə güləcək,
Gərəyi yox səbrimizin daşmağa.
Şair varmı məni başa düşməyə?


Çok güzeldi severek okudum yüreği kalemi alkışlıyorum
Yüreğin susmasın
Saygılar