bekletme beni gelmeyeceksen
"lütfen güneş"ler ısıtmıyor yeterince
özlem ekseni üzerimde kara mahzen
kurşun askerler gibiyim
her duruma giyinik
yalancı s/ilahlar elinde oyuncak
iyi değilim aslında
yalancı bir çaresizlik hepsi
beni boğan, yiyip bitiren
o yalnızlığın kor/sesi




çok bekletme gelmeyeceksen
mevsimler diyorum kör kötürüm
odalar almıyor içimi
diri diri gömülüyorum
ana şefkatine daralmış çocuk gibi
tarlada çürümüş mahsül
ne varsa yetersiz
ne varsa miâdı dolmuş
ne varsa modası geçmiş

âminsiz bir dua
ve hiç gelmeyecek sen
çok bekletme gelmeyeceksen
bir haber gecikeceksen



biliyorum hep bekledin beni
zâten sen hep beklersin beni!
zâten başka açıklaması olamaz
zâten tüm ihtimalleri zatürre tutar
zâten başka türlü yaşanmaz değil mi
benden gayrısı karanlık duvardır
sen beni hep beklersin
beklemekten hiç usanmazsın zâten değil mi



şimdi yanında olmak var
şöyle titreyen elli bir kahveye
hoş gelmiş
tırmanıp kollarından alnının ikinci katına
mola vermek inzivâ zindanı gözlerinde
ve hiç
aldırmadan saçlarının ırgalamasına
tavşan kanı bir buse
kurumuş dudaklarına



bir çoğul yalandır dilimde mutluluk
alır satarım koyu karanlık gecelerde
ben bir günâh sevdim
tövbesi yaradır yüreğimde senelerce
senelerce!..




ToprağınSesi








.