düşerken
bir şiirin sözleri parçalıyor beni
bir çiçek kokusu alıp götürüyor rüyamda ağlıyorum hep seni düşünürken uçuyor gibiyim beni bağışla anam çiçeğini kuruttum ben kurudum çıkamıyorum karanlıktan insan yanımla ağır karanlıklar üstümde tanrılar ise suskun sonra dilim dolaşiyor söyliyeceklerim siliniyor aklımdan gözlerimden yaşlar niye dökülür bilmem ağlamıyorum da hatırlıyorum çocukluğumu ama, kesiliyor bir yerlerde nedense sokaklar boş herşey boş diyesim geliyor demiyorum bir şey dudaklarım açılmıyor ki aklım gelip gidiyor kısa kısa anılarlayım seni hatırlıyorum ellerin elimde değil yüzün yok olmayan sen... birden boşluğa çıkıyorum sonsuzluk çekiyor beni kendine belki kurtuluş... |