Gün Sonu
Akşamlar ne kadar da cesurlar
Haykırıveriyorlar insana Yokluğu, hiçliği Gövertiyorlar yalnızlığı Korkmuyorlar hem Kadınların makyaj çantalarını, Erkeklerin geniş rüyalarını çalabiliyorlar Alazlıyorlar geceyi Pencereleri dürtüyorlar Çocukların kınalı avuçlarında birikiyorlar Seçiliyorlar bölünmek için Seçiyorlar kurbanlarını Usulca tırmanıyorlar zamana Boğuluyorlar siyah dumanlara Çekiliyorlar ve çekiyorlar İnce parşömenlere yazılıyorlar Kaydediyorlar her şeyi, Her şeyi kaybediyorlar Bir soba yanıyor kışlığın tam ortasında Isıtıyor yorgun bedenleri Haniymiş benim yarınım diyenlere Kucak açıyor Körpe umutlar sağalıyor bazı memelerden Bazı dudaklara değmek için Sonrası Gün sonu... |
Gerçekleri dile getirmişsiniz haz ile okudum yüreğine sağlık ................................saygılarla