anlatamadığım sırlarım oldu yıllarca hani saçının teli gözlerinin rengi gibi takıntılarım oldu aklımda unutamadığım dolup dolup çıkaramadığım zamanlarda öyle saatlerim oldu ki hani sanki bir hecesini bile kaçırsam ağzımdan tüm dünya durup yıkılacak kara bahtıma
çoğaldıkça içimdeki saklı acılar bir o kadar da büyüyordu kalbimdeki ağrılar ve bir o kadar da yanıyordu yüreğim yandıkça da gözlerim dolar ve doldukça da sağnak sağnak yağardı yanaklarıma
üzülüp süzülsem de kapalı bir kutu gibi çıkardım caddelere gören görmeyen kim varsa bakardı alık alık gözlerime şaşkın ve donuktu yüzleri çünkü ben eski ben değildim bu şehirde yıllar çok şey değiştirdi ömrümde bir önceki zamanlarda bir aylak gibi dolaşırken bedenim bom boş sokaklarda şimdiler ise yükü sırtına vurulmuş bir hamal gibi dolanıyorum bu kentin ara sokaklarında
kader desem ben çizmedim ki ellerimle aşk desem gidip de ben aramadım ki gözlerimle sevgiyi sorgulasa kalbim o da durduk yere girmemişti yüreğime hele bir de imkansız olduğunu düşündükçe söylenmeyen sözler birikiyordu içimde hep sessiz hep dilsiz ve hep susarak sevmenin acısını çekiyordum üzerimde delirip çılgına dönüyordum sensiz gecelerimde
çok zor kendime söylenip kendime anlatmak sevgimi saklamak ellerim sırılsıklam terlerken aynada gözlerime bakıp kendi kendimi korkutmak gibi seninle yaşamak
ölmek gibi bazen de diri diri saklanırken kendi duygularımın katiline şahit olmak kalbimde ne zormuş ağlarken elleri kolları bağlı bir halde imkansızın eşiğindeki bir aşka söz geçirmek ve kendi ellerinle susturmak içindeki acıyı ve yine yıllarca bir sır gibi saklayarak hani sanki bir gün gelecekmiş gibi yaşamak ve bile bile yaşadığın hayatının katili olmak
işte böyle bir şey seneler boyu sevip belli etmeden dayanmak hayata gözlerinin içine baka baka kararmak bu yaşımda ve geçen her günde gecegündüz demeden saat başı yaşamak zemheri geceleri saklayıp saklanarak görüp görmezden gelip her defasında içindeki yitik duygulara yenik düşmek çok zor
hani derler ya susma dök içini konuş hatta yazıp da zaman da harcama yazık günlerine sadece anlat ben anlarım arkadaş demekle olmuyor eyy aşk bazen yaşamak gerekiyor seni sevmek gerekiyor kimse bilmeden güzelliğini bazen de ölmek gerekiyor anlamak için kendini yoksa anlatması kolay kolay da bazen anlamak için yaşamak gerekir ey hayat . . . Mawish . . .
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Anlamak İçin Yaşamak Gerekir şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Anlamak İçin Yaşamak Gerekir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
..... kader desem ben çizmedim ki ellerimle aşk desem gidip de ben aramadım ki gözlerimle sevgiyi sorgulasa kalbim o da durduk yere girmemişti yüreğime hele bir de imkansız olduğunu düşündükçe söylenmeyen sözler birikiyordu içimde hep sessiz hep dilsiz ve hep susarak sevmenin acısını çekiyordum üzerimde delirip çılgına dönüyordum sensiz gecelerimde .....
kader desem
ben çizmedim ki ellerimle
aşk desem
gidip de ben aramadım ki gözlerimle
sevgiyi sorgulasa kalbim
o da durduk yere girmemişti yüreğime
hele bir de imkansız olduğunu düşündükçe
söylenmeyen sözler birikiyordu içimde
hep sessiz hep dilsiz ve
hep susarak sevmenin acısını çekiyordum üzerimde
delirip çılgına dönüyordum sensiz gecelerimde
.....
Beğeniyle okudum dizelerinizi.
Sızı bıraktı yüreğimde şair arkadaşım.
Saygılar alkışlar İzmir'den.