HUZUR´umŞiirin hikayesini görmek için tıklayın HUZUR daha bugün evimden uçan güzercinimdi.bana ait değildi ki demek bir misafir gibi kısa kaldı bende..
sahiplenme her evine geleni unutma var ki onun bir Vereni gitti ansızın, bakmadan hiç geri. arkada eski günlerin lezzeti... belki şuan başkasına koşmakta onların mutluluğunu ummakta. hava soğuk biraz onu yormakta ama amacını hiç, bırakmamakta... beyazıyla huzurum olmaktaydı gerçi kafası birazcık karaydı ben de onu nefsime yormaktaydım yavaş yavaş onu aklatmaktaydım... uçup gitti şimdi acep niyedir belki nefsim beni yendi diyedir... ama Huzur uçsa da gökyüzüne ben de gideceğim onun peşine... |