ADI ROJİN..."Onu ilk , bir dostun işyerinin açılışında tanıdım Babayiğit bir kadındı Hani kodum mu oturtan cinsten Aylar sonra da hasta olduğunu duydum Meret onu yiyordu içten içten En son hastane ziyaretinde gördüm onu Erimiş yok olmuştu gerçekten 27 Temmuz sabahı ecel elinden tutup Onu almıştı bizden"… Sen şimdi gittin mi Rojin gittin mi Ak yeleli bir ecelin atına binip Bizleri sensiz bırakıp yittin mi Söyle bana orada yıldızlar gökteki kadar parlak mı Yoksa zifiri karanlıklarda mısın Aydınlığın mı ışıtıyor yoksa yürüdüğün yolları Söyle Rojin söyle Neden görmüyorsun sana özlemle uzanan kolları Neden uzak tutuyorsun bu kadar yolları… Hiç özlemiyor musun öksüz bıraktığın meydanları Sesin kısılırcasına haykırdığın sloganları… Bak ağlıyorlar ardından özgürlüğün çocukları… Mümkün değil mi mümkün olsun ne olur Gerçekleştir mucizeyi Gel aramıza sevindir dostları Sevindir meydanda yoldaşları… Dön gel Rojin dön gel Sesin karışsın sesimize İnletelim meydanları Yine korkutalım yüreğimizle memlekete korku salan cellatları… Kazım DOĞAN 15.11.2013 |
Kendisini sosyal paylaşım sitesinden tanıdım
ve sanal ortamda arkadaş oldum.
Birde baktım ki aynı sokaklarda aynı yollarda yürüdüğümüz bir ablamız.
SEN HUZUR İÇİNDE YAT EMİ