Hece hece dokudum şiirlere resmini
Heceler yetmeyince hemen serbest’e daldım
Araya serpiştirdim bende gizli ismini
Göz önüne çıkana inan şaşıp da kaldım
Meğer ne çok sevmişim farketmeden ben seni
Rengarenk bir kilimmiş bende aşkın deseni.



Aşk zehirli elmaymış eskilerin dediği
Yiyen talihsiz kullar vakitsizce kururmuş
Nankörlükmüş ekilen hasat vakti yediği
Yalnızlık kurşunuysa tek seveni vururmuş
Ararmış hep eşini razıymış kavrulmaya
Hazan rüzgarlarıyla yollarda savrulmaya.



Kendi çıkmazlarıma bile bile dalmışım
Unuturum sanmıştım aşkı hafife alıp
Oyun sandığım aşkta tek başına kalmışım
Sevenlerin bildiği o hayallere dalıp
Sitemim kendimedir haddimi bilmedim ben
Hafife aldığım aşk derdest etti giderken.



Şimdi aksa da kalem sayfaya oluk oluk
Hecelere gömülse serbest’i assa dile
Hançeri yediği yer zaten ezelden doluk
Lüle lüle sarkıyor gönül evinde çile
Bergüzar oldu aşkım ne desem yalan artık
Bu hikayeden kalan anılar baştan yırtık.


Derdest:Yakalama, tutma, ele geçirme.
Bergüzar: Anmak için verilen hatıra, armağan, yadigâr


Ayvazım DENİZ