[ kalin
İçimde fırtına öncesi bir sessizlik
Yüreğimin ritmi yavaş yavaş artırıyor
Doğu kan ağlıyor
İçimde doğulu bir çocuk acıyla bağırıyor
Kayboluyor bir bir umutlarım
Yarınlara dair düşlerim
Gözlerim dalmış uzaklara gidiyor
Biri dürtüyor sırtımdan
Hey kardeş iyi misin diye
İrkiliyorum, öyle bir girmişim ki
Memleket girdabının içine çıkamıyorum…
Şaşkın şaşkın bakıyorum adama
Bir keskin bıçak saplanıyor ciğerimin orta yerine
Damarlarım tıkanıyor
Kalbim ritmini azaltıyor
Dışarıda yazın ortasında korkunç bir fırtına
Acımasızca esiyor , donuyor yüreğim
İçimde güneyli bir çocuk ağlıyor
Düşlerim kalleş bir stenle vuruluyor
Analar ağlıyor ağıtlar yankılanıyor dağlarda, patikalarda
kanlar içinde yüreğim analarla ağlıyor…
Varoşlarda insanlar işsiz, açta açıkta
Yüreğim dayanmıyor
Kangren oluyor bir bir yaralarım
Hiçbir şey gelmiyor elimden
Kollarım bacaklarım kesiliyor çaresiz
Bir de uyuyan halk
Bana dokunmayan bin yaşasın diyen korkak sıçanlar
Suçlusunuz herkesten çok
Ağlıyorsa analar, öldürülüyorsa çocuklar
Tetikçisi sizlersiniz…
Güneşi kara bulutlardan temizleyen
Yoldaşların kemikleri sızlıyor
Bu duyarsızlık , bu sessizlik
Kanser gibi her yanımı sarıyor
Kalbim duruyor
Beynim ölüyor
Ölmesi gerekenlerin yerine,
Ben,
hep ben ölüyorum…
KAZIM DOĞAN 12.08.2020