Ağçanya
İşte şimdi çuvalladın Ağçanya
yetmiyor kurtlar sofrasına hürlüğün ya boyun ey, köle ol, sahip olduklarına ya da dön, sana benzeyen tutkularına. Varlığın yetmiyor mutlu etmeye hırsından kör olmuş gözleri. Boşluk yaratmıyor yokluğun kötüler alıyor her daim yerini. İşte yine çuvalladın Ağçanya derinliğin boğar kendi içinde kendini. Kaybolur değerlerin.. görünmez karanlıkta aşk’ın ışıl ışıl gözleri. Hızlı hızlı geçtin bu yüzden tren garını yürüdün yürüdün aynı noktaya geldin belki de bu kez çayın içine atılan bir şeker gibi sımsıcak bir yürekte kaybolup gitmek istedin. Artık çocuklar şekerle susmuyor Ağçanya hayat kırkından sonra başlamıyor şimdi güzelliğinin yerini şakaklarından yanaklarına uzayan derin bir keder alıyor kabul et çuvalladın Ağçanya m-jgan |