Ömrümün Sonbaharı
Yüreğimde biriktirdim kelimeleri
Gün olur da güzel cümleler kurarım diye Sol yanımda hayat durdu, Sevda yollarımı kesti Mahsur kaldı gönlüm! Ömrümün son deminde… Seni seviyorum diyebilecek Ne bir cümle kurabildim, ne de senin olabildim... Sevda otağına gönlümü serdim Ahirden beridir seni sevdim Senli sensiz türküler söyledim Vurdum mızrabı, çalmayan sazım dile geldi Ömrümün sonbaharında… Sen kimsin? Nesin böyle? Yüreğim de bileğim de çelik gibiydi Yüreğime kimse giremez, bileğim bükülmezdi… Ömrümün son baharında Hayatıma bir girdin, pir girdin… Ne yürek kaldı ne de yürek! Ömrümün sonbaharında Yüreğimi erittin, lav oldu aktı… Bileğim masadan kalkmaz oldu Yenilen pehlivan güreşe doymazmış güzelim, Bunu da gördüm Ömrümün sonbaharında Sana gelmek istedim adımlarım titrekti… Olsun… Düşe kalka da gelirdim Kapı duvar olursa, ya da evde yoksan… İçime oturur Kaldıramam işte o zaman yokluğunu… Ömrümün sonbaharında… Sevda çadırına gönlümü serdim, Talan olmuşken yüreğim sevdiğim sendin Yanımda yokken bile türkülerimi sana söyledim Sazım dile geldi. Ömrümün sonbaharında… Mustafa Karaahmetoğlu 19.01.2013 |
Laf aramızda siz daha gençsiniz, daha sonbahara çok var.
Tebrikler güzel şiir için.
Saygılar.