Ah be akılsız kafam
Bunca yıl sana uydum kandım
Bir çok acıya sarıldım
Kalbimi hiç anmıyorum
O aşırı saf garibim


Zaman artık hesaplaşma zamanı
Bende geçmişin muhasebesindeyim
Neymiş beni bu kadar üzen
Hatta acımasızca ağlatan neymiş
Sahte insanlar hep kanatmış

En şirin maskeleri ile boyamışlar gözlerimi
Biliyor musunuz benim de artık bir koleksiyonum var
Duvarımda bir sürü maske
En sevdiklerimin bana hatırları
Ruhumu öldürdükten sonra üzerime atıp gittikleri

Oh be dünya varmış diyorum
Artık karanlıklara sarılmıyorum
Gün ışığı tam yüreğimin içine doğuyor
Papatyalar şımararak sarıyor etrafımı
Ve sağanaklar değil ılık bir yağmur serinletiyor bedenimi

Öğreniyorum vefasızlığı yalanı ihaneti
Elimde bir hançer saplayacak bir sırt hedefim
Anladım ki bunlar mutlu ediyor
Sevgimi demir parmaklıklar ardına kapattım
Nefret ve kini taşıdım yüreğime

Geç de olsa anladım
Dünyada kazananlar hep can yakanlar
Gönüllerde taht kuranlar dilinden yalanı düşüremeyenler
Bir gözüyle uzak dur derken diğeri ile davet edenler
Kazanmak için anladım ki sütü bozuk olmak gerekiyor

Her ne kadar dilimde isyanlarımla
Kağıdıma akıtsam da kini nefreti
Olmaz ben bu olamam ki
Yarım asırdır darbelerin yıkamadığı ben
Bunlara uyup asla yıkılmam

Varsın olmasın dostum sevenim
Hepsi yalan sahte olsun
Bana beni yaratan yeter
Onun sevgisi içimi ısıtsın yeter
Her solukta içime sevgisi dolsun son nefese kadar
Bu bana yeter ….