Çıkmak istemem, yuvalanırım canının içinde!...
Ne zaman sözlerine kırılsam;
Elinden oyuncağı alınan bir çocuk gibi Boynum eğilir, yüzüm düşer önüme İşte o zaman, yetim kalırım Taşar hıçkırıklarım, boğulur koynumda..... Ne zaman yokluğunu hissetsem; Kapkara bulutlar çöker üstüme Güneş kaçar, siner dağların ardına Akar, sel suyuna karışır göz pınarlarım Hüzün dalgaları eser başımın üstünde... Ne zaman sesini duysam; Dolanır ayağım, ellerim ellerime Sesim titrer, şaşkına dönen benliğimle Şiirler dillenir, al al çiçeklenir yüzüm Türküler, şarkılar şakır nağmelerde.... Ne zaman ellerinin sıcaklığını duysam; Derinliklerimi yakar geçer, Aşk’ının kor alevi Sil baştan yeniden, severim seni İçim dışımla bir olur, bütünleşirim Sevgin akar gecemde gündüzümde… Ne zaman geleceğini duysam; Umut kanatları açılır, penceremin önünde Ruhuma dolar sevinçli, sonsuz bir arzu Işık saçar, şavkı vurur, allanır yüzüm Güller açar, gamzelerimin arasında... Ne zaman seni düşünsem; Sevgi akar avuçlarından avucuma Kıpır,kıpır kıpırdarsın içimde Heyecanla dolar damarlarım Deli, çılgın bir fırtına, eser gönlümde… Ne zaman yüreğinle buluşsam; Tarif edilmez bir okyanusun içinde Sere serpe kendini bilmez şekilde Aşk’ına vurgun, divane dolaşırım Çıkmak istemem, yuvalanırım canının içinde!... Gülayşe |
Şiirin konusu ne olursa olsun, ele alınan konuyu anlatış şahane…
Kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar…