GÜCÜM VAR BENİM HALAGözlerim bilinçsizce yapışıyor tavana artık her santimi hafızama kazıldı düşünmemek adına ne kadar lüzumsuz anı varsa bir bir resmettim hafızama bir tek onu getirmiyorum aklıma engelliler listemde hala.. Unutma savaşı başlattım beynimde bütün lob’lar bana karşı biliyorum derin bir çekişme var kapalı kapılar ardında her hayali üşüştükçe beynime ben unutma mekanizmasının düğmesine basıyorum dudaklarımın kıyısında yapmacık bir gülümseme düştü düşecek göğsümün çatalına gözlerim ateş parçası ellerim yumruk yumruk vuruyorum sinemin üstüne geçecek diyorum kendi kendime geçecek elbet bu da diğerleri gibi geçecek. Veba mikrobu gibi her yanımı sarmış yaralar iyileşir mi bilemem ama benim elimde gerçekliğin kara merhemi sürdükçe sürüyorum üstlerine deşilip irin gibi aksın ihanetler içimden o bir zamanlar güzel bulduğum hayali şimdi ne kadar da çirkin Allah’ım hep mi geç kalınır gerçeklere bu kadar cezam tek ayak üstünde beklemek olsaydı keşke çekerdim gocunmadan istedikleri kadar. Keşkeler sıra sıra dizilmiş sinir merkezime defolun diyorum artık çok geç ne keşkesi ben mi çizdim bu alın yazısını alnıma kömürle yazılsaydı silerdim elbet bir pamukla kime elimi uzatsam masum bir çocuğun elleriyle hep mi öksüzler gibi itilip kakılır bu kadar feleğin bıyık altından gülmesi belki de bu yüzden. Bir yaz yağmuruydu gözlerimden süzülen o yüzden sıcaktı belki de avuçlarıma dökülürken kayıp bir aşkı, arkası yarınlara uğurlarken elimi ateş basan yanaklarıma bastırıyorum yavaşça yeter artık arkamdan güldüğün diyorum kadere ben alışkınım hamal gibi gidenin yüklerini dış kapıya taşımaya şimdi sen düşün başka ne tuzağın var gider ayak hazır dışarıdan kavak yelleri eserken içime bir tokat gibi yapıştır başka ayrılıkları taşırım korkma Allah taşıyamayacağı kar’ı vermezmiş zirvelere. Ayvazım DENİZ |
Yüreğine kalemine sağlık
Yüreğin susmasın
_____________________________________Saygılar