.
Hakikat sanıp da miti, masalı,
Taklitle yetinen izan israftır...
Kutlu bir sürüde koyun misali,
Bir ömür güdülen insan israftır...
.
Ses verdikçe ağız haporlör gibi,
Efendim ne derse o’dur der gibi...
Tutundukca hazır lafa kör gibi,
Şahsiyet yoksunu lisan israftır...
.
Marifet ne dinde, ne genetikte,
Benlik olmaz beyni boş fanatikte...
Özlenmemiş ise eğer etikte,
Ahmet, mehmet, ali, hasan israftır...
.
Doğanın sihrini basit bulanda,
Renk dünyası siyah, beyaz olanda...
Hissiyat mevsimi hep güz kalanda,
Ruhu kuruyanda nisan israftır...
.
Geçici hazlara rağbet edende,
Her gülenin ardı sıra gidende,
Kendine saygısı yitmiş bedende,
Namusu örtmeyen fistan israftır...
.
Vuslat düşü ekip, hasret biçmeyen,
Aşkın şarabından bir tas içmeyen,
Bülbüller ötmeyen, güller açmayan,
Boş gönülde bağ, bostan israftır...
.
Velhasıl, kendini aşamayanda,
Sevgiyle kaynayıp, taşamayanda,
Anlamlı bir hayat yaşamayanda,
İlahi sermaye, zaman israftır...
.
Veli BOSTANCI (Bağlıca, 9 Ocak 2025)