İNZALYusuf’su bir yerdeyim ya öldür ya çek beni Bengi bir hayaldeyim unuttu gerçek beni…. ......... Hangi kısır annenin doğmayan kızıyım ben? Ya sen hangi babanın kadere isyanısın? Tedirgin yüreğinde yıllanmış sızıyım ben, Sen ise umudumun en incinmiş yanısın. Bitmedi talihimin (olmaz) ile (ama)’sı; Buğday çuvalındaki mısır kadar şaşkınım. Balaca kuş içinmiş çınarın kocaması, Yargısız infaz olan esir kadar şaşkınım… Biri tutup saçımdan silkelese aklımı Kurtulsam pençesinden bütün ideallerin Ben yeni bir ben olsam, sen unutsan şeklimi El olsa şefkatimle beslediğim ellerin…. Sivri bir mızraktı aşk bütün zırhlara inat, Adem’in Havva’sına yığdığı miras gibi. Tutuldu Tur ve Tuba ve bilcümle kâinat. Acının eşliğinde yanan ihtiras gibi.. Hangi kalem neftiye boyadı bunca hin’i? Hangi fücur dokundu muştumun eşkâline? Hangi el çöküşüme kaldırdı kadehini? Hangi el tempo tuttu ruhumun işgaline? Bir düş ki adın düşer ömrümün satırına Yanarım deli gönlüm gönlüne oldukça yem Bir düş ki inzal olan hakikat hatırına Ab sunar ibriğinden güleç yüzüyle Meryem.. ....... Yazılmışa yeğledin, yazılmışı sileni Bu yüzden anlamazsın içimden eksileni…. Filiz Yüksel 2012 Kocaeli Siyah beyaz hayatıma renk katan Edebiyat defteri sakinleri ve kıymetli seçki kurulu üyelerine en kalbi saygı ve sevgilerimle ... |