Anbean düşüyorken derinden en derine
Rastlarım
siyahın bol,
beyazın enderine
Kalbim yârâ elçidir, dille dimağ arası
Kalbim ölü bir dağın
çiçekten mağarası
Ubudiyet terzisi ölçümü dar almakta
Acım genişledikçe tüm evren daralmakta
Revan olduğum yolda karıncadan az izim
Ne ateşle iştigal, ne su kadar azizim.
Şifa umar
zamandan azdığı
zaman sızım
Zaman
zaman içinde, yalnız ben
zamansızım
Ne
gece gizler beni, ne saklar gün ahımı
Bir alacakaranlık kucaklar günahımı
Her türlü ızdıraptan
sevgili yâr elensin
Onun gönlü şen olsun, benimki yarelensin.
Haleti ruhiyeme benimle ağla masam
Ölürüm boş masamda oturup ağlamasam.
Filiz Yüksel