ÖMÜR DEDİĞİN...
Ömür dediğin ne ki... Anlık hayal
Üflenen bir soluk... Birden çıkar Biter tatlı rüya yüzünde melal Sonra döner geri hazince bakar. Pamuktan kanatlar çırpınıp durur Uçarken semaya yere de vurur Hasret damlar aşka nihayet kurur Zehirden bir nefes üfler ve yıkar. Yollar var incecik hasret yüklüdür Güller var ki kopmaz gayet köklüdür Gizli gömü gönül içinde saklıdır Yürekten yüreğe akar ha akar. Gözyaşı olur da gözden dökülür Kıvrılan yol gibi birden bükülür İlmek ilmek gelir toptan sökülür Ateş olur seni dağlayıp yakar. Zamanın önüne koysan da engel Çekip de götürür görünmez bir el Ömür ona bağlı kancalı çengel Gün gelir boynuna ilmeği takar. |