şulelerin kav sofrasındayımhayrettin taylan iki kanattı aşk benim kanadım aşkı da uçaracak kadardı senin kanadın olmayınca kendimi bile uçuramadım yalnızlığa asılı kalmışım sensiz havasız, demlerde sensizliğim binlerce ölümcül duyguya gebe gel beni nefesinle, izzet-i nefsinle alıver gayrı gün’eşini ekip samanyolunda yolunu harman eyledim yalnız kadar ay, ay kadar yalnız, gece kadar hece eyledim sensiz ve sessiz uygarlığın yar’yüzünde sesli düşleri heva eyledim enlerin ihtiyaç hiyerarşisinde seninle aşk kalmayı acun eyledim ben’lerin özünü ütüleme zamanında kendimden kaçışı mutlak eyledim telaşımın künyesine senin günyenini ekleyip sevmeyi yaşam eyledim sahnelenmesin şulelerin kav sofraları oyala beni ruhunun sızılanmış duygunlarında unutulmuş bir cümlenin öznesinde uyanmış yüklem prensesisin tam sen yaşındayım, zaman daha geçmemiş sevmeye can kırığı şehirler ağladı sensizliğin dip boylarında ihlâl edilmiş gerçeğin alevinde yandım seninle sana yenilme deminin demliğindeyim, içtim seni aşkla gelmelerin hep yeni kitabıyım,ilk okurum, ilk sevgim sensin buz saatinin eriyen sevinciyim, sular ile sevgiler sensin yusuf gömleğimi ütüledin yeşil gözlerinle, aşk sözlerinle perdeleri çekip kadınsal ışıltını hissettiğim gündüzler ermişiyim aşka doygun yeniden doğmanın sarrafıyım sana meftun yeniden sevmenin şule oyalı aziz sular aziziyim |