İÇİMDEKİ SERSERİ
Gün gri, gece gri,
Tan gri Döndüğüm her yan gri Mevsimsiz bir sabahta Bilmem varmıdır daha beteri Kaldırımlar üzerinde Boylu boyunca uzanmış Ölüm sessizliğinde bir serseri Yama yırtık toz toprak üzeri Sıkışıp kalmış iki kelimenin İki dudağı arasındadır yeri Ben kimim Zavallının kim olduğundan Kendisinin bile yok haberi Vücudu bir kemik bir deri Hüznün bulaştığı Kırışık alnından düşerken teri Bir dükkanın Aynalı camekanından Apansız görünce suretini Kendinden kaçar oldu gerisin geri …………………………………..İçimdeki serseri Muhammed Mehmet GÜL |