Çocuk
Çocuk ki; kâinatı yeşerten gözyaşıdır
Seslenir varlığını toz konmamış bir dille Çocuk ki; yıldızların yere değen başıdır Siler tüm günahları ateşten bir mendille Fırtınalar koparken mavi denizlerinde Aynaya düşen güneş yaprakta çiğ tanesi Şua şua fışkıran aşkın dehlizlerinde Çocuk ki; merhametin en ilahi namesi Şimendiferler geçer aklının ortasından Bir Burak taşır onu, sonsuzluğun ucuna Giriverir hayata kaderin oltasından Dikilir hanelerin o mukaddes burcuna Nakış nakış işlenir sevgisi damarlara Bir baba Kafdağı’nı onun gücüyle aşar Odur en saf tebessüm, odur en derin yara Bir adam baba ise onun kalbiyle yaşar |
kutlarım tüm kalbimle
selam ile