Yakub sabrı doğradım tasıma bekle ömrüm gelecek kaşığınaüryan bir ömrüm var sabrımı zorladı yıllar eylül dökümü yıldız çatlatan güller açtı Yakub sabrı doğradım tasıma bekle ömrüm gelecek kaşığına sarı bukleler dökülmüş hüznümün yelpazesine çakır keyif ömrüm yırtık urba gibi en güzel masallar mayıs ninnisi gözlerimden akıttım yaşanmışlıkları eylül öptü gözlerimden hüzün doğurdu ömrüm kırk satır sabır damladı çiğdem yeşerdi çocukluğumun yaramaz sokakları gibi puslu ve eylül yaprağına sardım ruhsuz bedenimi buruk bir ayaz öptü üryan ömrümü kaç bahar doğurdu yalnızlığıma külü ellerim yokluğunu avuçlarken Yakub sabrına beledim ömrümü mahmudiye düzkaya |