gecemi öpse kırmızı rujlu bir kadın buseleri dokunsa yalnızlığıma
çocukluğumun sessiz yalnızlığı gölgeler düşlerimi
saçlarımı tarar melek figürler sıvası sıyrık duvarlara yansıyor bak melekler öper ellerimde suskunlaşır göğe açılan yüreğim yüreğimde çığlık çığlığa ellerim ve annemin eteklerine saklanırım daha dün gibi aklımda kuş dili bir yalnızlık dile gelir susmalarımda susmalarımda kuşlar dile gelir dikenler büyür gönül çıkınında gönül çıkınımda gölgeler dile gelir yakamoz ilikler düğmelerini atlas geceme gökyüzünden maviler serpilir kahır mektubu yazılır yıldız diliyle Gökkuşağı’na diyetini ödettirir gecemi öpse kırmızı rujlu bir kadın buseleri dokunsa yalnızlığıma solgun gölgeler sokulsa gönül bağıma ve elleri okşasa üşüyen yalnızlığımı |