özlem kır saçlı yaşlılık gibi
kirli beyaz anılarla örtüşür
ve bu gece sana uyuyacak gözlerim
rüyalarını öpecek





dünlerden sen ile başlayan kahırlı mektup
sen kokulu her satıra düşen gölgen acıtır yüreğimi
ve kişilik yalnızlık taşır gölgem





ketum bir gölge gibi sevdan yalnızlığımın duvarlarına yansır
sustukça gürleşen yalnızlığın ölüm
şakaklarıma düşen kahırlı bir yaşlılık emaresi aklar ölüm
ve hala sen yalnızlığın gibi kadim





yalnızlığın duvarlarına bir kadın gölgesi sindi
gecenin entarisini giydi özlemin
ve sana şiirler yazacak





çeyrek asra bir valiz hasret tıktım
lal bir ömür
iki kişilik yalnızlık taşır
Nevbaharlar kırgın siyahi bir göge gibi ölüm





aslında ayrılık ve yalnızlık kadim dost gibidir
o yüzden ben hep yalnızım
ve her zaman iki kişilik yalnızlık taşır gölgem
sen ve yalnızlığım




mahmudiye düzkaya