Bir buruk hikâyeye simgedir fincan ile.
Hem hüzün hem de sevinç özünde gelir dile.
Kahve saltanatına nispet edilse bile.
Kendine has tadıyla itibarlıdır mırra.


Suyun rüyası acır rengini hüzün bürür.
Saygınlık acı ile aynı minvalde yürür.
Hüzün sevinç o anda bu ahenge öykünür.
Acıyı sevdirmenin diğer adıdır mırra.


Takvim yapraklarının hüznü dökülür suya.
Taziyeye varınca gerek yoktur hay huya.
Mırra kahveden acı meşhur rivayet bu ya.
Gidene üzülmenin tatsız tadıdır mırra.


Fincan yere konulmaz hep yüksekte tutulur.
Acının öyküsüyle dil damak avutulur.
Saati zaman zaman mırra mevsimine kur.
Dostluğun ve sevginin acı yadıdır mırra.


Sıra gecelerinin düğünlerin süsü o.
Hâliyle edasıyla insanın öyküsü o.
Gönüldeki ateşin dumansız türküsü o.
Acı kelimesinin hoş hitamıdır mırra.
Ankara, 23.10.2013 İ.K