Kim bilir hangi dilin hangi gönlün niyazı.
Üstünde dumanıyla efsaneler şerh eder.
Bizi kendine bağlar çay bardağının nazı.
Şeker ile gam erir kaybolur gider keder.


Demlik bir rüya görür rengi ahengi munis.
Berraklaşır bakışlar camın aydın gözünde.
Çaydanlığa kademdir Leyla sürmesidir is.
Çay bardağının nazı demlenir su özünde.


Her yudum bir nağmedir uşşaktan suzinaka.
İnce bel naz perisi edasına naz misal.
Sükut ettiği demde buğu buğu fiyaka.
Demlik baş eğdiğinde başlar billurdan masal.


Işıl ışıl gülümser albeni sağanağı.
Bir bahar yağmurunun sonrasında has koku.
Kuşatır hayalleri nazın ipekten ağı.
Bu şiiri ben yazdım sen tebessümle oku.


Sanırsam her çay demi gül misalden yadigar.
Su sükut etse bile sükutunda bin niyaz.
Muti eder kendine su perisi bir nigar.
Ne de güzel yakışır çayın her hâline naz.
Ankara,24.10.2013 İ.K