GİTME

n’olur gitme
gidersen hayatım eylemsizlik olur
ruhum soyunur bedenimden
şiirler öksüz, öksüz kalır senden
yüreğime akıttığın aşk zehri
damla, damla yağar gözlerimden
yanındayken bile sızlayan yüreğimi terk etme

gitme
gidişinle unuturum tüm zamanları
çizilmiş plaklar gibi
takılı kalır hayallerim geçmişe

vurgunlar yer sessiz çığlıklarım
işte nar işte kanyon
düşerim uçurum kenarından

gitme,
gitme benden
gitme sabah ezanım
kıldığım namazım
mecusi etme beni
seven kalplere dinsiz dedirtme
mabedimde yanan mumları söndürme

gitme,
gidersen özlemin büyür
elele gezdiğimiz sahil
balkonumda rüzgârgülü
ağladığında ıslanan omuzum
güldüğünde gülümseyen dudağım
sevişmelerimizden eskiyen yatağım da özler seni

gitme,
haksız bir gurur uğruna
gezdiğimiz izbe sokakları
kutsanmış umutları bırakıp ta gitme
yaşadığımız bu büyük aşkı
bir hiçe kurban etme

madem gitmek istiyorsun
beni de al götür benden.
beni mahrum bırakırsan sevginden
katili olurum sensiz geçen zamanların
ve tarih not düşer tozlu sayfalarına
yaptığı tek eylemdi diye

çekti vurdu
ve katili oldu zamanın.

madem gittin benden
sadece bil istedim.
hani sana söz verip te bırakamadığım iki şey vardı ya,
biri sigaram.
diğeri şiirlerim
sigarayı bıraktım.
şimdi yokluğuna tütün çiğniyorum.
dişlerimi sıkarak,
şiir yazmayı da bıraktım
dilimi kanatarak

bilmem bunca yalvarıştan sonra
gelir misin kanayan sol yanıma
suskunluğumu anlar mısın bilmem
ama gidişinle ölen ruhum
dönüşünle can bulur bedenimde
gitme

Efkan ÖTGÜN.