Aşk Hazin Bir Bestedir Yürekteİnsan Kayıp bir yıldızın peşinden koşar adım gider gibi ışınlanıyorum ben duruşuna Dilinde eskimiş bir türkü ve ellerinden tutan milyonlarca çocuk oluyor zaman O şaşkın vakitli anların yelesinde mülteci bir zaman hıçkırığı oluveriyor insan Saçlarını okşayıp masana ilişen yağmur damlasına sözler iliştiriyorsun korkarak Korkuların okşanası, dilinde ahraz bir küfür ve asırlardır susturulamamış çile Bakışlarındaki gurbet akşamlarına kıvrılıp sıcacık kahve yudumu olmayı diliyorum… Aşk Titrek aksinde yaşamın, bileylenmiş ve hedefini şaşıran bir bıçak Gidenlerin ve gelenlerin ülküsünü tüttürmek belki de bir menzilde Kımıltısız ve toprağa sevdalı yaprakların damarlarındaki yalnızlık Sözsüz yaşamaların sonsuzluğunda uçuşan kelebeklerin hazin çığlığı Belki de ötelenmiş hallerimizin çürümüş kaplarından yediğimiz lokma Belirsiz akıbetlerin sarı ırmaklarında bilinmezliğe yapılan yolculuk… Özlem Bir kuşun kanatlarından dökülen yaşam poleni, hercai günlerde İki zeytin tanesi kusursuz bir yüzde, sımsıcak bir bakış yüreklere Küflenmiş saatleri kırıp atmak uzaklara, kıskançlık ayini dillerde Unutmak kötürüm bekleyişleri, dillerin çarpışması bir menzilde Sözleri özgür bırakmak, okşamak bir kısrağın saçlarını sevgiyle Delirmiş bir güzelliği beklercesine, yağmuru içmek hararetle… Sevgi Parsellenmiş oyun alanlarında kayıp bir apolet, kırık oyuncak pili Bekleyişlerin derin katmanlarında hazin bir beste, uykusuzluk hali Kangren düşlerin örselenmiş bayramlarında göğsümüzdeki telaş Umarsız sevinçlerimizin yanık tenli hücrelerindeki mağrur yalnızlık O dağ başı yalnızlığımızın hayal ülkelerindeki acıkmış masal artığı Hangi gecesidir aşkın unuttuk, göğsümüzdeki bentleri yıkan açlık Bu yüzden yürekten sızarak, ruhumuzu aydınlatan ışığı avuçladık… Selahattin YETGİN |
Belki de ötelenmiş hallerimizin çürümüş kaplarından yediğimiz lokma
Belirsiz akıbetlerin sarı ırmaklarında bilinmezliğe yapılan yolculuk…
Sözleri özgür bırakmak, okşamak bir kısrağın saçlarını sevgiyle
Delirmiş bir güzelliği beklercesine, yağmuru içmek hararetle…
Hangi gecesidir aşkın unuttuk, göğsümüzdeki bentleri yıkan açlık
Bu yüzden yürekten sızarak, ruhumuzu aydınlatan ışığı avuçladık…
iyi bir şiir okudum..
saygılar