ŞİKAYET
ŞİKÂYET
Açmadan soldurdun gonca gülümü, Sana senden şikâyetim var gönül. Uğrunda harcadım garip ömrümü, Sana senden şikâyetim var gönül. Yüklediğin yükü götüremedim, Dertleri çekmekle bitiremedim, Neyleyim, sana güç yetiremedim, Sana senden şikâyetim var gönül. Bak, erkenden kar yağdırdın başıma, Daim ağu kattın tatlı aşıma, Yok mu merhametin akan yaşıma ? Sana senden şikâyetim var gönül. Niye kırdın kanadımı, kolumu ? Bağladın dostuma giden yolumu, Anlatamam kimselere halımı, Sana senden şikâyetim var gönül. Yüksekten uçardım, yere indirdin, Sönmesi yok ateşlere yandırdın, Mecnun ettin, divaneye döndürdün, Sana senden şikâyetim var gönül. Bahar seli gibi coşkun akardım, Gözleri ahuya türkü yakardım, Bilseydim, bu yola sensiz çıkardım, Sana senden şikâyetim var gönül… İBRAHİM AÇILAN |