UNUTURSUN
UNUTURSUN
Unutamam deme hiç, dünya bu, belli olmaz, Yüreğinde açan gül, solunca unutursun. Zannetme yollar bitmez, âşıklar yolda kalmaz, Garip bülbül saçını yolunca unutursun. Unutulur yeminler, hiçe sayılır sözler, Küllenip soğur bir gün yürekte yanan közler, Siyaha dönüverir sevdiğin elâ gözler, Elinde başka bir el bulunca unutursun. Kalemler başka yazar, bir başka çalar sazlar, Alır gider gönlünü başka işveler, nazlar, Hazan biter gönülde, coşar baharlar, yazlar, Akıp sevda gölüne dolunca unutursun. Gün olur unutursun gezilen o yolları, Sızmaz olur gönlünden sevdaların balları, Vuslata niyet tutup bez bağlanan dalları, Firkatin rüzgarları alınca unutursun. Semadaki yıldızlar bir bir yere inince, Ayrılığın vebali omuzuna binince, Son yapraklar savrulup, son fırtına dinince, Sonsuzluk denizine dalınca unutursun. |