GİDERKEN SON MENZİLE

Ey kaşı keman güzel, ey goncam, nazlı gülüm,
Dinleyip doymadığım, can evimde bülbülüm.

Yıkma hilâl kaşını, bir kulak ver sözüme,
Suçum, sana sevdam mı, hiç bakmazsın yüzüme.

Saçların kemend bana, gözlerin kara büyü,
Severek bürünürüm , uğrunda ak örtüyü.

Çöller suya gark oldu gözlerimin nehrinden,
Gönül derman ummada, bu sevdanın zehrinden.

Açtığın bu yarayı başka eller sarmasın,
Yollarım senden başka bir menzile varmasın.

Kurusun, başka bir el tutar ise ellerim,
Anmaz ise adını, lâl olsun bu dillerim.

Umut gemim batmadan, gönlüne sığınayım,
Kutuplar alev aldı, bir gül de ısınayım.

Gezerken diyar diyar, avuturken gönlümü,
Hasretin yaktı beni, gel de savur külümü.

Bir dem olsun gönlünde ağırlar mısın beni,
Giderken son menzile, uğurlar mısın beni?