Yaşam Dediğimiz Şey Aldığımız Bir NefesKırık dökük anılar, içimde bir kırgınlık Sis çökmüş pencereme, havada bir gerginlik Yağmur yağdım yağası, bulutta bir yoğunluk Çevreme bakıyorum, herkeste bir durgunluk Bu nasıl bir durum ki, çekilmez oldu hayat Gülen bakışlar nerde, dilde tatlı muhabbet Doğru insan kaldı mı, hani nerde şahadet Yalanlar, ihanetler, bırakmıyor saadet Herkes başka biçimde, medet Allah’ım, medet Bu nasıl bir tutum ki, çekilmez oldu hayat Nerede o sevdalar, tapılası o aşklar Kerem İle Aslı’lar, aşka sürgün maşuklar Şimdi onlar gibi mi, sazın telinde meşkler Kaldı mı günümüzde, arzu dolu o şevkler Bu nasıl bir kavram ki, çekilmez oldu hayat Yaşam dediğimiz şey, aldığımız bir nefes Solumaksa hayatı, zaten soluyor herkes Soruldu mu doğmadan, bize ulaştı mı ses Çaresiz kabullendik, soluyoruz tıknefes Bu nasıl bir nizam ki, çekilmez oldu hayat Dünya denen şu alem, yalan dolu bir ahvâl Masalsı bir dünyada, hepimiz birer hayâl Kimi kandırıyoruz, kimedir bu arzuhâl Yaşam diye sunulan, yüklenilmiş bir vebâl Bu nasıl bir yaşam ki, çekilmez oldu hayat Kardelen Çift ayaklı bir şiirim Uğur böceği seçkisi için Edebiyat Defteri’ne ve seçki kuruluna çok teşekkür ederim. Sonsuz saygılar... |
sağlıcakla kardelen